Historia

W samym sercu Vatersdorf stoi budynek, który przetrwał próbę czasu i zmieniających się trendów. Co czyni go tak wyjątkowym? To siedziba firmy Leipfinger-Bader — symbol historii łączącej przeszłość z przyszłością, tradycji z innowacją, ludzi z wizją, a przede wszystkim pasji. Początki firmy sięgają pierwszej udokumentowanej wzmianki o wypalaniu cegieł z 1808 roku, która stała się kamieniem węgielnym cegielni w Vatersdorf, wciąż aktywnie produkującej cegły do dziś.

Ponad 200 lat później firma pozostaje wierna swoim korzeniom: żywioły ognia, wody, powietrza i ziemi wciąż stanowią „serce” jej działalności. Inspirując się naturą i jej pierwotnymi elementami, tworzone są produkty w 100% wykonane z naturalnych materiałów. Każda innowacja szanuje cenne dziedzictwo i jednocześnie kształtuje przyszłość zrównoważonego budownictwa.

Wzmianki o gospodarstwie pochodzą już z 1429 roku, a pierwszy piec do wypalania cegieł został zbudowany ponad 450 lat później, co stało się kamieniem węgielnym firmy Leipfinger-Bader. Posiadłość należy do opactwa Tegernsee — opat Casper wraz z klasztorem oficjalnie potwierdzili na piśmie przekazanie jej rodzinie Reiter. Jednocześnie zmiana właściciela anulowała wszelkie długi obciążające majątek. Każdego roku, w dniu św. Galla, 16 października, rodzina zobowiązana była oddać jedną trzecią dochodów oraz trzy szylingi dobrych pfennigów Landshut. Ponadto nałożono na nią zakaz pozwalający na uschnięcie, przeniesienie lub sprzedaż czegokolwiek z farmy bez uprzedniej zgody klasztoru.

Zdjęcie
Ogłoszenie publiczne
przekazanie rodzinie Reiter.

Nieruchomość z numerem domu 1 w dzisiejszej dzielnicy Vatersdorf w gminie Buch am Erlbach jest po raz pierwszy wymieniona w Fassion, wstępnej formie dzisiejszej księgi wieczystej, jako murowany dom ze stajniami i ceglanym piecem w przydomowym ogrodzie.

Sekularyzacja od 1803 r. doprowadziła do rozwiązania własności kościelnej oraz redystrybucji ziemi i zasobów naturalnych, co umożliwiło produkcję cegieł na większą skalę. Wprowadzenie ubezpieczeń przeciwpożarowych sprzyjało popytowi na ognioodporne materiały budowlane zamiast wcześniej powszechnie stosowanego drewna.

1867

Johann Buchner (*1845-1896) żeni się z Elisabeth Reiter (*1846-1880) i przejmuje firmę.

1870

Pozwolenie i budowa restauracji oraz dodanie parkietu tanecznego do budynku mieszkalnego.

Johann (*1845-1896) i jego trzecia żona Katharina Buchner (*1864-1939), pradziadkowie Thomasa Badera, budują pierwszy piec do komercyjnej produkcji cegieł.

Rozkwit cegielni rozpoczął się wraz z industrializacją, rozwojem miast i związanym z tym zapotrzebowaniem na materiały budowlane do domów, fabryk i budynków użyteczności publicznej. Innowacje techniczne sprzyjały produkcji przemysłowej.

Zdjęcie powyżej: Johann Buchner z żoną Katharina. Zdjęcie poniżej: Piec pierścieniowy do produkcji cegieł.

Po śmierci Johanna Buchnera, wdowa po nim Katharina Buchner (*1864-1939) kontynuowała prowadzenie firmy. W 1896 r. w posiadłości Buchnerów wybuchł pożar. Oprócz stajni, budynku mieszkalnego, salonu i sali tanecznej, spłonął również mieszczący się w budynku urząd miejski, co spowodowało utratę ważnych dokumentów miejskich. Pożar okazał się później podpaleniem. Podpalacz przyznał się do tego na łożu śmierci. Wdowa kazała odbudować spalone budynki jeszcze w tym samym roku.

Zdjęcia:

Powyższe zdjęcie przedstawia pocztówkę z 1900 roku; od lewej: cegielnia, tartak, karczma, gospodarstwo.

Poniższe zdjęcie przedstawia Katharinę Buchner w 1913 r. wraz z personelem przed jej gospodą. Tekst na odwrocie: "Teraz znowu pub dla klientów i personelu".

W 1917 r. Katharina Buchner jun. (*1890-1939), córka Johanna i Kathariny Buchner, poślubia Kastulusa Leipfingera (*1892-1978). Z małżeństwa rodzi się córka, Katharina Leipfinger (*1918-1983). Razem przejmują rodzinny biznes, który od tego momentu jest prowadzony przez Kastulusa Leipfingera.

Zdjęcia:

Powyżej zdjęcie ślubne Kathariny Buchner (jun.) i Kastulusa Leipfingera (1917)

Poniższe zdjęcie przedstawia Katharinę Leipfinger, córkę pary

Tartak zostaje zniszczony przez pożar. Uderzenie pioruna spowodowało pożar tartaku, który spłonął aż do generatora prądu. Tartak został odbudowany w tym samym roku.

Zdjęcia:

Powyżej, tartak po pożarze (1921)

Poniżej pocztówka Thann/Vatersdorf z cegielnią (1931)

W odpowiedzi na zwiększony popyt na materiały budowlane, firma inwestuje w nową cegielnię i piec, a także suszarnię o dużej wydajności.

Zdjęcia:

Nad posiadłością i zajazdem Buchnerów

Poniżej znajduje się zdjęcie z budowy nowej suszarni cegieł na dużą skalę (1937)

Franz Bader (* - ) poślubia Katharinę Leipfinger (*1918 -1964). Z małżeństwa urodziło się sześcioro dzieci: Franz (*1939), Kastulus (*1940), Wolfgang (*1942), Max (*1946), Jörg (*1949) i Katharina (*1958).

Zdjęcia:

Powyżej zdjęcie ślubne Franza Badera i Kathariny Leipfinger

Poniżej znajduje się zdjęcie z farmy należącej do firmy

Podczas II wojny światowej ogólna działalność biznesowa charakteryzowała się regulacjami rządowymi, niedoborami surowców i gospodarką wojenną.

Rynki cywilne załamały się z powodu wojny, a popyt był kontrolowany przez państwo.

Podobnie jak wiele innych firm, Leipfinger-Bader stanął w obliczu znacznego niedoboru siły roboczej, ponieważ wielu pracowników zostało powołanych do służby wojskowej.

Od 1940 roku do końca wojny Leipfinger-Bader zatrudniał robotników przymusowych i jeńców wojennych z Francji, Serbii, Związku Radzieckiego i centralnej Ukrainy.

Zmienia się nazwa i struktura własności. Od tej pory firma rodzinna nosi nazwę Leipfinger-Bader.

Poprawa koniunktury wynikająca z przebudowy znajduje również odzwierciedlenie w rosnącej sprzedaży i liczbie pracowników w Leipfinger-Bader. Cała firma zatrudnia już 102 osoby. W samej cegielni zatrudnionych jest 45 pracowników.

Firma produkuje wszystko, czego potrzebuje dom z cegły: Dachówki ceglane, dachówki płaskie, dachówki reformowane, dachówki ryglowe, dachówki gładkie, dachówki sufitowe i rury drenażowe. Dachówki są dostarczane w kolorze brązowym, czarnym i, na życzenie, zielonym angobowanym.

Wraz z dołączeniem Kastulusa Badera (*1940-2022) do rodzinnej firmy, Leipfinger-Bader jest obecnie zarządzany przez czwarte pokolenie.

Silny wzrost wymaga rozszerzenia produkcji, która odbywa się na terenie cegielni w Vatersdorf. W związku z tym planowana jest budowa nowej cegielni wyposażonej w piec tunelowy oraz suszarnię ciągłą.

Zdolność produkcyjna wzrasta do 15 milionów jednostek standardowego formatu - tj. cegieł - rocznie.

Zdjęcia:

Powyżej (od lewej) Herrmann Walther, Kastulus Bader oraz bracia Peter i Ulrich Hoffmeister.

Poniżej, nowy piec tunelowy w budowie

Kastulus Bader (*1940-2022), syn Franza i Kathariny Bader, poślubia Elfriede Nusser (*1949) w styczniu 1969 roku.

Z małżeństwa urodziło się czworo dzieci: Monika (*1969), Thomas (*1974), Gregor (*1977) i Hubertus (*1982).

Zdjęcia:

Powyżej (od lewej) Herrmann Walther, Kastulus Bader oraz bracia Peter i Ulrich Hoffmeister.

Poniżej, nowy piec tunelowy w budowie

Dzięki inwestycji we w pełni zautomatyzowaną maszynę do składu, zdolność produkcyjna może zostać zwiększona do 35 milionów jednostek standardowego formatu (NF) rocznie. Odpowiada to podwojeniu wydajności. Jednocześnie piec zostanie zoptymalizowany w celu dalszej poprawy jakości produktów z cegły. Jest to również sygnał do przejścia na cegły wielkoformatowe.

Oznacza to, że Leipfinger-Bader posiada jeden z najbardziej zaawansowanych zakładów produkcyjnych w Niemczech.

Kastulus Bader jest inicjatorem i współzałożycielem dzisiejszej Grupy Unipor. Oprócz Leipfinger-Bader w jej założeniu wzięło udział 18 innych cegielni.

Wraz z przejęciem tradycyjnej cegielni w Puttenhausen i związaną z tym oszczędnością 40 miejsc pracy, moce produkcyjne zostały zwiększone dzięki nowoczesnym zakładom produkcyjnym. Podobnie jak główny zakład w Vatersdorf, Puttenhausen również posiada własne wyrobiska gliny i bezpieczne dostawy surowców

Dzięki swoim dwóm zakładom w Vatersdorf i Puttenhausen, Leipfinger-Bader KG jest pierwszą niemiecką cegielnią, która uzyskała certyfikat zarówno w zakresie zarządzania jakością, jak i zarządzania środowiskowego, wyznaczając tym samym standardy ekologicznej organizacji biznesu.

Certyfikacja została zakończona w lipcu 1997 r. i uczczona ceremonią w listopadzie. W tym samym czasie firma dołączyła do Bawarskiego Paktu Środowiskowego, aby podkreślić swoją wspólną odpowiedzialność za ekologiczną formę działalności gospodarczej na poziomie regionalnym.

Uruchomienie jednego z najnowocześniejszych zakładów produkcji cegieł licowych w zakładzie w Puttenhausen stanowi kamień milowy na drodze do osiągnięcia wiodącej pozycji technologicznej.

Thomas Bader (*1974) poślubia Caterinę Göttelmann (*1976). Mają czworo dzieci: Louisa (*2006), Vincenta (*2009), Felixa (*2010) i Philippa (*2013).

Thomas Bader (*1974) dołącza do rodzinnej firmy w piątym pokoleniu i przejmuje zarządzanie Leipfinger-Bader. Zgodnie z tradycyjną filozofią firmy "Dynamiczny wzrost z odpowiedzialnością", kontynuuje on konsekwentny i innowacyjny rozwój Leipfinger-Bader.

Inwestycje, ale przede wszystkim innowacje, staną się jeszcze ważniejsze w nadchodzących latach.

Założenie Fundacji Kastulus Bader, która zapewnia niematerialne i materialne wsparcie ochrony przyrody i krajobrazu, opieki nad młodzieżą i osobami starszymi, sztuki i kultury, zwyczajów, nauki, badań i edukacji.

W ramach konkursu "Best Business Award 2012" firma została uhonorowana za zrównoważone i odpowiedzialne zarządzanie przedsiębiorstwem.

Nowy system z nowoczesnym odzyskiem ciepła w połączeniu z systemem oczyszczania powietrza wywiewanego zapewnia trwałą oszczędność energii i redukcję emisji CO2.

Wraz z przejęciem cegielni Schönlind, Leipfinger-Bader rozszerza swoje możliwości produkcyjne i zabezpiecza wszystkie 24 miejsca pracy związane z zakładem. Celem jest zwiększenie mocy produkcyjnych w obszarze termoizolacyjnych cegieł płaskich i bloczkowych, a tym samym dostosowanie się do wysokiego popytu.

Założenie Bader Biohof i Wagyu Breeding (Wagyu Bader) z naciskiem na produkty ekologiczne i mięso ze zwierząt wypasanych, hodowanych i poddawanych ubojowi w sposób odpowiedni dla gatunku i bezstresowy.

Nowy piec tunelowy w cegielni Vatersdorf zapewnia oszczędność energii na poziomie 30 %. Inwestycja w nowy budynek o wartości około pięciu milionów euro jest największą pojedynczą inwestycją w dotychczasowej historii firmy. Projekt jest finansowany przez Bawarskie Ministerstwo Gospodarki i Mediów, Energii i Technologii w ramach Bawarskiego Programu Badań Energetycznych.

Aby uczynić produkcję cegieł jeszcze bardziej wydajną i przyjazną dla środowiska, poczyniono inwestycje w dalszy rozwój zakładu w Puttenhausen. Centralnym elementem projektu jest nowa szlifiernia, dzięki której można produkować o 10 procent więcej wysokiej jakości cegieł niż wcześniej.

Wprowadzenie płytki zaprawowej Mörtelpad i wysoce izolującej termicznie cegły SILVACOR, której rdzeń izolacyjny składa się z czystych włókien drewna iglastego.

Firma Ziegel Recycling Bayern GmbH została założona w celu recyklingu materiałów budowlanych, które nie są już potrzebne. Celem jest recykling cegieł z gruzu budowlanego lub odpadów rozbiórkowych i ich dobre wykorzystanie.

Firma Leipfinger-Bader daje przykład na przyszłość dzięki szeroko zakrojonej modernizacji zakładu w Schönlind. Centralnym elementem odnowionych obiektów w zakładzie Schönlind jest piec tunelowy, który znacznie zmniejsza zużycie energii i emisję CO2, dzięki czemu naturalne cegły są jeszcze bardziej przyjazne dla środowiska i mają wyższą jakość.

Leipfinger-Bader jest pierwszym producentem cegieł murarskich w Niemczech, który otwiera nowy cyfrowy grunt dzięki własnemu sklepowi internetowemu.

Dzięki certyfikacji Ziegel Recycling Bayern jako wyspecjalizowanej firmy zajmującej się gospodarką odpadami, Leipfinger-Bader zamyka pętlę recyklingu cegieł pełnych i koncentruje się na zrównoważonym przetwarzaniu i ponownym wykorzystaniu cegieł z projektów rozbiórkowych i budowlanych.

Wraz z przejęciem Tonality, Leipfinger-Bader robi kolejny krok w rozwoju swoich produktów na bazie gliny. Firma z regionu Westerwald produkuje ceramiczne fasady, które są używane na całym świecie.

Rozwój prefabrykowanych ceglanych elementów ściennych w specjalnie założonej firmie Leipfinger-Bader Fertigteile GmbH jest odpowiedzią na wydajne procesy, zapewnienie jakości, krótsze czasy budowy i zoptymalizowaną kontrolę kosztów w produkcji seryjnej.

Przejmując innowacyjną firmę Lehmorange, producenta ziemnych produktów budowlanych, rodzinna firma Leipfinger-Bader oferuje zarówno użytkownikom budynków, jak i przetwórcom innowacyjną i zrównoważoną alternatywę dla konwencjonalnych rozwiązań w zakresie budowy wnętrz.

Dzięki przejęciu dawnej siedziby firmy Brandl Maschinenbau GmbH & Co. KG w Pfeffenhausen koło Landshut, zwiększone zapotrzebowanie na przestrzeń do produkcji i magazynowania ceramicznych materiałów budowlanych może zostać zaspokojone.

W Pfeffenhausen część produkcji w zakresie nowych konstrukcji i renowacji jest zlecana na zewnątrz, podobnie jak badania i rozwój.

Wraz z otwarciem muzeum "Der Neue Geschichtsboden" na 250 metrach kwadratowych bezpośrednio na terenie Vatersdorfer Ziegelwerke ponownie znalazło się miejsce dla imponującej lokalnej historii Buch. Przestrzeń dla domu, tożsamości, historii i kultury budowlanej jest prowadzona przez Hansa Schneidera,
Muzeum prowadzone jest przez Fundację Kastulusa Badera.

Płytki jastrychowe Tonality to innowacyjny dodatek do gamy produktów, który pomaga oszczędzać energię i skraca czas budowy.

Rozpoczęcie produkcji kaset wentylacyjnych z roletą lub żaluzją w Pfeffenhaussen. Wykorzystanie naturalnych surowców i niskie zapotrzebowanie na energię podczas produkcji sprawiają, że ta innowacja jest szczególnie zrównoważona.

Dzięki inwestycji o wartości 2,7 miliona euro w piec tunelowy, zakład w Schönlind przeszedł kompleksową modernizację. Modernizacja obejmowała nowy dach pieca oraz system wypalania, rozbudowę pieca tunelowego o śluzę wyjściową oraz nowy system sterowania piecem.

Optymalizacja stopnia prefabrykacji modułów pomieszczeń w konstrukcji murowanej do ponad 90 procent poprzez wykonanie konstrukcji stropu i podłogi, a także integrację węzła sanitarnego i kuchni.

Innowacyjna drewniana skrzynka roletowa, wykonana w 100% z odnawialnych surowców, została wyróżniona tytułem „Produkt Roku” magazynu Baugewerbe, a następnie uhonorowana prestiżową nagrodą „Ernst-Pelz-Preis 2023”.

Firma Leipfinger-Bader otrzymała nagrodę Bavarian Resource Efficiency Prize przyznawaną przez LFU (Bawarski Urząd ds. Środowiska) za pierwszą cegłę z recyklingu, która została wyprodukowana bez wypalania.

Wraz z założeniem GSB - Gesellschaft für Systemisches Bauen, Leipfinger-Bader rozszerza swoje usługi o kompetencje w zakresie innowacji, zrównoważonego rozwoju i wiedzy specjalistycznej w dziedzinie nowoczesnego budownictwa - od rozwoju projektu po certyfikację QNG.

Rozpoczęcie produkcji stropu masywnego z gliny i drewna w zakładzie w Pfeffenhausen.

W zakładzie w Weroth zostaje uruchomiona nowa linia produkcyjna z prasą, suszarką i piecem wózkowym do produkcji bagietek, kwadratów i elementów formowanych dla Tonality.